Lieve allemaal,

Zoooooo, dat duurde eventjes voordat ik dit verhaal plaatste. Dit weekend was ik natuurlijk naar Jinja, waar ik mijn tablet niet bij mij had en daarna waren er wat struggles met de wifi hier in het huisje. Nu is dat als het goed is (het is natuurlijk Afrika) opgelost.

Jinja was echt heel erg leuk. Zaterdagochtend zouden wij om 7 uur 's ochtends opgehaald worden door gids John. Hij werkt bij ons op het project en doet het uitstapje naar Jinja als een soort bijbaantje. Wij stonden stipt 7 uur klaar, maar John was er nog niet. Uiteindelijk kwam hij tien minuutjes later aangereden met zijn auto, dus het wachten viel mee. Daarna zijn we richting het Mabira Forest gereden. Tussendoor nog twee andere meiden opgehaald die in het Doingooodhuis verblijven en die ook gezellig mee zouden gaan naar Jinja. Het Mabira Forest is een stukje jungle/oerwoud/natuur vlakbij Jinja. Na een ritje van ongeveer drie uur arriveerden we daar. We hebben een wandeling van een uur gedaan, begeleidt door zo'n gids van daar. Dat was echt een super schattige man. Vertelde onwijs veel over elke boom die we tegenkwamen. In het begin vond ik het nog interessant, maar vanaf boom numero drie mocht hij van mij zijn mond houden. (: Dan kon ik gewoon zelf van de natuur genieten. Ach ja, hij bedoelde het goed en uiteindelijk was het best leuk. Ook hebben we daar voor het eerst aapjes gezien. We waren super enthousiast. Als we geweten hadden dat we later honderden aapjes in de tuin zouden hebben, waren we dat vast niet haha. Na de wandeling in het Mabira Forest zijn we naar de oorsprong van de Nijl gereden. Daar zijn we in een bootje gestapt en zijn we over de Nijl gaan varen. Ook heb ik in de Nijl gestaan, op de exacte oorsprong van de Nijl. Er zijn foto's van, maar die komen wel als ik terug kom want ik kan hier niks plaatsen. Na het boottochtje wilde Marleen (vrijwilliger die in het Doingooodhuis verblijft) gaan bungeejumpen. Het was alleen al te laat die dag, dus werd dat verplaatst naar zondag. We zijn toen maar vast naar onze verblijfsplaats van die nacht gereden (daar waar die aapjes door de tuin renden). In eerste instantie moest ik wel even slikken, want het was allemaal niet zo schoon enzo, maar uiteindelijk viel het die nacht wel mee (hoewel ik niet veel geslapen heb). De volgende ochtend zou Marleen dus gaan bungeejumpen, maar ze voelde zich helemaal niet lekker toen ze wakker werd. We hebben het even aangekeken, maar ze voelde zich niet beter, dus heeft ze maar besloten om het niet door te laten gaan. Toen zijn we naar een craft market (souvenirsmarktje) gereden in Jinja. Daar heb ik heel veel souvenirtjes gekocht. Toen iedereen al z'n geld had uitgegeven zijn we naar een andere plek in Jinja gereden waar we konden paardrijden. Dat vond ik echt heel erg leuk! We begonnen gewoon in stap, aangezien er ook meiden tussen zaten die nog nooit op een paard hadden gezeten. Daarna splitste de groep; het ene deel bleef gewoon rustig stappen op die knollen, het andere deel ging wat sneller. In eerste instantie hadden we aangegeven dat we alleen in draf wilden en niet in galop, maar uiteindelijk vonden we het zo leuk dat we ook nog in galop zijn gegaan. Echt heel vet! We reden door van die typische Afrikaanse dorpjes, afwisselend met uitzicht over de Nijl. Echt prachtig. We hebben ook nog foto's gemaakt. De gidsen van het paardrijden zouden foto's van ons maken, dus ik gaf mijn cameraatje aan hem. Hij snapte niet helemaal hoe hij werkte, dus hij gaf hem terug. Blijkbaar had hij op allerlei knopjes gedrukt, want op een of andere manier heeft hij hem gesloopt. Ik krijg hem sindsdien niet meer aan, dus dat is een beetje jammer, aangezien ik nog heel graag foto's wilde maken tijdens de safari die ik volgende week ga doen. Maar goed, niks meer aan te doen. Na het paardrijden zijn we terug naar Kampala gereden; een zes uur lang durende rit, wat niet heel goed was voor mijn humeur. (: We kwamen rond half twaalf 's nachts aan en zijn toen meteen ons bed in gedoken. Danique en Sarah besloten om die volgende ochtend uit te slapen, aangezien iedereen heel moe was. Dagmar en ik zijn wel naar onze klasjes gegaan, maar achteraf had ik misschien ook beter moeten gaan uitslapen. De volgende dag werd ik namelijk wakker en voelde ik me echt totaal niet lekker. Toen heb ik maar besloten om die dag in het huisje te blijven, want ik kon echt niet naar de klas. Ik dacht dat het wel snel over zou gaan, maar dat viel vies tegen. Vandaag ben ik ook nog in het huisje gebleven, maar morgen ga ik denk ik wel weer echt naar de klas. Ik denk dat ik gewoon een beetje oververmoeid ben; weinig slaap, drukke dagen en veel indrukken. Ook moet mijn lichaam denk ik nog aan het land wennen; ander eten, andere temperaturen, andere geuren etc. Ik heb gister en vandaag veel geslapen, dus het gaat nu alweer wat beter.

Zometeen gaan we met de meiden even naar Maria. Zij is samen met haar man de eigenaar van het project. We gaan vragen of we nog wat meer kunnen doen en of we allerlei activiteiten na schooltijd mogen organiseren. We voelen ons namelijk best wel nutteloos soms en willen graag wat meer doen. We gaan dus even overleggen wat de mogelijkheden zijn. (:

De andere meiden gaan dit weekend naar Banda Island. Banda Island is een soort paradijsje hier in Oeganda, dus dat wordt vast heel leuk. Over een paar daagjes komen er nog twee nieuwe meiden bij ons op het project, dus dan zijn Dagmar en ik een weekend samen met die nieuwe meiden. Wordt vast wel leuk!

Er zijn vast weer honderden dingen die ik vergeet te zeggen, maar dat komt wellicht de volgende keer wel weer. (:

Liefs!