Lieve allemaal,

Nadat ik gister mijn blog plaatste bedacht ik me nog honderd andere dingen die ik graag had willen vertellen. Inmiddels ben ik daar ook alweer de helft van vergeten, dus ik hoop dat er tijdens het schrijven van deze blog weer wat naar boven komt. Vandaag begonnen we later dan normaal. Inge en Rita zouden namelijk langskomen zodat wij het geld voor Jinja konden geven. Ook zouden ze gezellig mee ontbijten. Ik heb voor het eerst in mijn leven wentelteefjes gegeten. Het was zalig (zoals Belg Sarah het zegt)! (: We waren pas rond 10 uur klaar met eten, dus ik ben daarna naar de klas gegaan. Daar lag al een stapel nakijkwerk op me te wachten. Ik kon dus meteen iets doen. De kids vonden het geloof ik ook leuk dat ik er weer was. Ik hoorde er een paar 'yes' roepen. Na weer een paar uur les te hebben gehad, hadden we lunchpauze. We hebben heerlijke eitjes met tomaat gemaakt. Omdat het vrijdag is, waren de lessen eerder afgelopen. Ik vond dat eerlijk gezegd wel heel leuk, want nu konden we eindelijk ook iets met de kids doen na schooltijd. Normaal moeten ze dan snel hun kleren wassen en dan is het alweer bijna etenstijd (en ik help met opscheppen, dus dan kunnen we daarna ook niet meer met ze spelen etc.). Danique, Dagmar en ik zijn met de kids naar een soort voetbalveld/speelveld gelopen waar we gewoon een beetje met ze gespeeld hebben. De gekke blonde haren werden gevlecht, iedereen moest zijn trucje op het geimproviseerde klimrek laten zien en we hebben gevoetbald (met voornamelijk de jongens). Een hele leuke middag waar de 'auntie, look' je om de oren vloog en iedereen aandacht wilde. Daarna weer geholpen met het eten opscheppen. Er stond rijst met g-nuts op het menu. G-nuts ziet er echt super goor uit. Een soort paarse pap met stukjes erin. Ik heb een heel klein beetje geproefd, maar het is opzich best lekker. Ver weg smaakt het een beetje naar satesaus. Tijdens het eten opscheppen brak er een beetje onrust los. Er komen echt honderden kids eten halen. Ze scheppen (voor ons doen) veel op, maar de kids hebben blijkbaar nog steeds trek daarna. Daarom kwamen er kinderen die stiekem probeerden een tweede portie eten te krijgen. Als er honderden kids voorbij komen, herken je ze allemaal niet meer. Er waren dus kinderen die stiekem een tweede portie wilden, maar daardoor vertrouwden de koks het niet meer en waren er dus ook kinderen die geen eten kregen (omdat de koks dachten dat ze al gehad hadden). Ze spraken alleen allemaal Luganda (de plaatselijke taal), dus ik kon totaal niet volgen wat ze allemaal zeiden. Daarna zelf wat gekookt en nu kijken we gezellig met z'n viertjes een film op de laptop van Sarah.

Wat nog wel grappig is om te vertellen is hoe het in de lessen gaat. De kids zijn super enthousiast en gemotiveerd. Als de lerares een vraag stelt, staan ze allemaal op en roepen ze 'Me teacher, me teacher, please!'. Ze willen allemaal heel graag het antwoord geven. Wat ik minder vind is de manier van lesgeven. Ik wist het misschien van tevoren al wel een beetje, maar het is echt heel erg opdreunen. De kids hebben totaal geen eigen input in de lessen. Als er een vraag wordt gesteld door de lerares (wat eigenlijk niet eens heel veel gebeurt), is het antwoord altijd een bepaald rijtje wat ze opdreunen. Op het moment dat je de vraag op een andere manier stelt, snappen ze het in feite niet (omdat dat niet volgens het rijtje is). Ook kan ik soms geen hoogte krijgen van de lerares. Tegen mij is ze best vriendelijk. Ze kijkt wel heel boos, maar als we kletsen is ze heel aardig. Tegen de kinderen vind ik haar alleen wat minder aardig. Ik hoor regelmatig de opmerkingen 'Wat is er mis met jou?', 'Ben je stom/dom?' en 'Als je werk niet op tijd af is krijg je geen eten!' voorbij komen. Ik vind dat niet zo vriendelijk. Ze schijnen hier ook wel eens een pak slaag uit te delen. Ik heb al wel een verhaal gehoord van een meisje dat klappen kreeg omdat ze niet aardig was naar een ander meisje, maar ik heb het zelf (gelukkig) nog niet gezien.

Het was trouwens ook heel grappig toen we naar het marktje vlakbij het project gingen. Als wij van het terrein afstappen heb je een soort lange zandweg die uitkomt op de main road. Vanaf de main road kan je met een taxibusje naar Kampala. In Kampala zijn alle supermarkten enzo, maar op die zandweg staan ook een paar kraampjes. We hadden gisteren wat groente en fruit nodig en besloten dat gewoon bij die kraampjes te halen. We konden niet genoeg boda's vinden om ons te brengen, dus zijn gaan lopen. Alle kindjes van de mensen langs de weg zingen een soort liedje als wij voorbij lopen: 'Mzungu, mzungu, mzungu!'. Super schattig. Ook willen alle kindjes je hand vasthouden. Als de hand al bezet is, pakken ze gewoon je arm vast, geen probleem. De kids uit mijn klasje beginnen nu ook al veel meer aan me te wennen. Waar vooral eerst de meisjes contact maakten en mijn handen wilden pakken, willen sinds vandaag ook de jongetjes mijn hand vasthouden. Dat ik met ze gevoetbald heb zal ook wel schelen. (: Het zijn echt hele lieve kids! Ze vragen ook heel veel over waarom ik bepaalde dingen heb zoals ik ze heb. Ik had vandaag bijvoorbeeld bij espadrilles (schoenen) aan. Ze dachten dat ik sokken aan had en vonden het heel gek. Ook vonden ze het heel raar dat ik lange nagels had en ze vroegen waarom ik het haar om mijn armen niet weghaalde haha. Ik heb ook van die aparte enkelsokjes en dat vonden ze ook heel gek.

Morgen ga ik met de meiden een weekend naar Jinja. We vertrekken morgen om 7 uur (!!!). We bezoeken een stukje bos/oerwoud/natuur, krijgen een rondleiding door de stad en bezoeken de oorsprong van de nijl. We blijven daar slapen. De volgende dag gaan we dan paardrijden en waarschijnlijk nog naar een craft market (souvenirmarktje). Zondag komen we dan aan op het project en maandag gaan we dan weer werken. Ik heb dit weekend geen wifi (denk ik, ik neem sowieso de tablet niet mee), dus er komt sowieso geen blog dit weekend. Wellicht maandag! (:

Tot de volgende update!

X